Ludwik Rogowski fot. A. Słota 2023

10 sierpnia w wieku 82 lat zmarł nasz kolega Ludwik Rogowski, członek Oddziału w Krakowie PTT.

Był kochanym mężem, tatą, bratem, niebanalnym dziadkiem. Życie zawodowe związało go z krakowskim ośrodkiem Telewizji Polskiej, gdzie przez szereg lat jako elektroenergetyk odpowiadał za bezawaryjne funkcjonowanie stacji. Z kolei pasja do gór sprawiła, że niemałą kartę ze swego życia poświęcił społecznej pracy na rzecz Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego.

Do naszego Towarzystwa wstąpił w 1983 roku, gdy zaczęło ono funkcjonować w Domu Kultury Kraków-Podgórze jeszcze jako Towarzystwo Turystyki Tatrzańskiej (tutaj małe wyjaśnienie: w 1950 roku z powodu sytuacji politycznej w Polsce PTT przestało istnieć, a próby jego reaktywacji trwały właśnie od lat 80-tych).

Ludwik niemal od razu włączył się aktywnie w działalność Towarzystwa. Został wybrany do Zarządu Oddziału w Krakowie i wkrótce objął funkcję skarbnika. Sprawami finansowymi krakowskiego Oddziału opiekował się przez niemal dekadę. W późniejszym czasie jego cenne doświadczenie wykorzystywaliśmy jeszcze powołując go do oddziałowej komisji rewizyjnej.

Po udanej formalnej reaktywacji Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, 8 stycznia 1989 r. Ludwik Rogowski został wybrany członkiem Tymczasowego Zarządu Głównego, a niedługo później p.o. skarbnika Zarządu Głównego. Gdy 7 października 1989 roku w zakopiańskiej Okszy odbył się pierwszy Zjazd Delegatów, prezesem został wybrany Maciej Mischke, a Ludwik Rogowski został wybrany skarbnikiem Zarządu Głównego PTT. Tę niezwykle odpowiedzialną i wymagającą funkcję sprawował u boku kolejnych prezesów w latach 1989-2001 oraz ponownie w latach 2007-2010, to jest łącznie przez pięć kadencji władz PTT!

4 czerwca 2022 roku XII Zjazd Delegatów Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w uznaniu szczególnych zasług nadał Ludwikowi Rogowskiemu godność Członka Honorowego PTT.

Pożegnanie Ludwika Rogowskiego fot. Nikodem Frodyma PTT O/Kraków

W ostatnim pożegnaniu Ludwika 19 sierpnia 2025 roku na krakowskim cmentarzu Rakowickim, oprócz rodziny, przyjaciół i byłych współpracowników z Telewizji Polskiej, uczestniczyły także koleżanki i koledzy z PTT (z Krakowa i innych oddziałów), a hołd zmarłemu koledze w imieniu całego Towarzystwa oddała także reprezentacja Zarządu Głównego wraz z pocztem sztandarowym PTT.

Zapamiętamy Ludwika, jako zawsze serdecznego, pełnego uśmiechu i dbającego o dobre relacje kolegę. To, co wyróżniało osobowość Ludwika, co wszyscy pamiętamy, przepięknie ujęła w swym pożegnaniu jego wnuczka: nauczył nas, że w pokonywaniu każdego wyzwania, każdej napotkanej trudności, najważniejsze jest pozytywne nastawienie.

Cześć Jego Pamięci!

Nikodem Frodyma (PTT O/Kraków)

W dniu 10 kwietnia 2025 odbyło się Walne Zgromadzenie Członków Oddziału w Krakowie Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Zgromadzenie, rozpoczęte w drugim terminie, przyjęło protokół z Walnego Zgromadzenia Członków Oddziału z dnia 12 maja i 30 czerwca 2022 r. oraz udzieliło absolutorium dla ustępującego Zarządu Oddziału. 

Zgromadzenie wybrało nowe władze Oddziału.
Zarząd Oddziału, w składzie:
Prezes Oddziału 
  – Dariusz Wójcik 
Wiceprezesi: 
  – Artur Wildhardt
  – Elżbieta Żytyńska-Chwast
Skarbnik  
  – Edyta Kiernicka
Sekretarz 
  – Ziemowit Lewicki
Członkowie Zarządu: 
  – Jacek Dindorf
  – Jan Alfred Szkołut
Komisja Rewizyjna, w składzie:
  – Małgorzata Fiołka
  – Joanna Kantor
  – Beata Michalska-Trębacz
Sąd Koleżeński, w składzie:
  – Nikodem Frodyma
  – Michał Myśliwiec
  – Antonina Sebesta

Zostali też wybrani trzej delegaci na XIII Zjazd Delegatów PTT (w porządku alfabetycznym):
  – Nikodem Frodyma
  – Artur Wildhardt
  – Dariusz Wójcik
oraz zastępcy delegatów (w porządku alfabetycznym): 
  – Małgorzata Dindorf
  – Małgorzata Fiołka
  – Joanna Kantor
  – Edyta Kiernicka
  – Elzbieta Żytyńska-Chwast

Nowo wybrany Zarząd Oddziału składa podziękowania ustępującemu Zarządowi za poświęcony czas oraz wkład pracy, włożonej w działalność Oddziału i jego kierowanie.

Zaćmienia Księżyca są, wbrew pozorom, rzadsze niż zaćmienia Słońca. Czynnikiem, który musimy uwzględnić w porównywaniu jednych z drugimi, jest ich zasięg widoczności. W przypadku zaćmienia Księżyca jest to w przybliżeniu cała półkula Ziemi – podczas, gdy dla całkowitego zaćmienia Słońca jest to wąski (maksymalnie 200-kilometrowy) pas o długości kilku tysięcy km. Trochę korzystniejszą statystykę dostaniemy, gdy weźmiemy pod uwagę częściowe zaćmienia Słońca – i tak jest w przypadku oczekiwanego zaćmienia 29 marca 2025 roku.

Wega jest najjaśniejszą gwiazdą w konstelacji Lutni i jedną z najjaśniejszych gwiazd nieba północnego (jaśniejszy jest tylko Arktur, a Syriusz leży już 20 stopni na południe od równika niebieskiego). W rzeczywistości, nie jest (w sensie jasności absolutnej, czyli takiej jaką miałaby obserwowana z odległości 10 parseków) bardzo jasna ale leży niedaleko – jakieś 26 lat świetlnych od nas. To jak na naszą Galaktykę całkiem bliskie sąsiedztwo.

Betelgeza jest najjaśniejszą gwiazdą w konstelacji Oriona, widocznej u nas zimą. Konkretnie, stanowi prawe ramię Oriona (z Ziemi widoczne jako lewe). Zgodnie z oznaczeniami, nosi sygnaturę alfa Orionis. Gdy jej blask słabnie, oddaje palmę pierwszeństwa w jasności Rigelowi..

W środowy wieczór, chłodny i ciemny, brać PTT Oddziału Kraków pospieszyła do „Wręgi” (w której spotkania zainicjował Prezes Michał Myśliwiec a kontynuowała nasza Sekretarz Asia Kantor) w celu posłuchania kolegi Bartłomieja Bałabana dotyczącej wspinaczki w lodzie, w tym także po lodospadach tatrzańskich. Bartek przyniósł też sporo sprzętu wspinaczkowego (buty, uprzęże, kaski, raki, kurtki) aby każdy mógł „dotknąć prawdziwego wspinania” w zimie.