W dniu 10 kwietnia 2025 odbyło się Walne Zgromadzenie Członków Oddziału w Krakowie Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Zgromadzenie, rozpoczęte w drugim terminie, przyjęło protokół z Walnego Zgromadzenia Członków Oddziału z dnia 12 maja i 30 czerwca 2022 r. oraz udzieliło absolutorium dla ustępującego Zarządu Oddziału. 

Zgromadzenie wybrało nowe władze Oddziału.
Zarząd Oddziału, w składzie:
Prezes Oddziału 
  – Dariusz Wójcik 
Wiceprezesi: 
  – Artur Wildhardt
  – Elżbieta Żytyńska-Chwast
Skarbnik  
  – Edyta Kiernicka
Sekretarz 
  – Ziemowit Lewicki
Członkowie Zarządu: 
  – Jacek Dindorf
  – Jan Alfred Szkołut
Komisja Rewizyjna, w składzie:
  – Małgorzata Fiołka
  – Joanna Kantor
  – Beata Michalska-Trębacz
Sąd Koleżeński, w składzie:
  – Nikodem Frodyma
  – Michał Myśliwiec
  – Antonina Sebesta

Zostali też wybrani trzej delegaci na XIII Zjazd Delegatów PTT (w porządku alfabetycznym):
  – Nikodem Frodyma
  – Artur Wildhardt
  – Dariusz Wójcik
oraz zastępcy delegatów (w porządku alfabetycznym): 
  – Małgorzata Dindorf
  – Małgorzata Fiołka
  – Joanna Kantor
  – Edyta Kiernicka
  – Elzbieta Żytyńska-Chwast

Nowo wybrany Zarząd Oddziału składa podziękowania ustępującemu Zarządowi za poświęcony czas oraz wkład pracy, włożonej w działalność Oddziału i jego kierowanie.

Zaćmienia Księżyca są, wbrew pozorom, rzadsze niż zaćmienia Słońca. Czynnikiem, który musimy uwzględnić w porównywaniu jednych z drugimi, jest ich zasięg widoczności. W przypadku zaćmienia Księżyca jest to w przybliżeniu cała półkula Ziemi – podczas, gdy dla całkowitego zaćmienia Słońca jest to wąski (maksymalnie 200-kilometrowy) pas o długości kilku tysięcy km. Trochę korzystniejszą statystykę dostaniemy, gdy weźmiemy pod uwagę częściowe zaćmienia Słońca – i tak jest w przypadku oczekiwanego zaćmienia 29 marca 2025 roku.

Wega jest najjaśniejszą gwiazdą w konstelacji Lutni i jedną z najjaśniejszych gwiazd nieba północnego (jaśniejszy jest tylko Arktur, a Syriusz leży już 20 stopni na południe od równika niebieskiego). W rzeczywistości, nie jest (w sensie jasności absolutnej, czyli takiej jaką miałaby obserwowana z odległości 10 parseków) bardzo jasna ale leży niedaleko – jakieś 26 lat świetlnych od nas. To jak na naszą Galaktykę całkiem bliskie sąsiedztwo.

Betelgeza jest najjaśniejszą gwiazdą w konstelacji Oriona, widocznej u nas zimą. Konkretnie, stanowi prawe ramię Oriona (z Ziemi widoczne jako lewe). Zgodnie z oznaczeniami, nosi sygnaturę alfa Orionis. Gdy jej blask słabnie, oddaje palmę pierwszeństwa w jasności Rigelowi..