Zaczynamy ostro w górę

W jesienny sobotni poranek przyjeżdżamy do Kamesznicy, do doliny potoku Janoszka, aby wyruszyć na Baranią Górę. Rozpoczynamy nieznakowaną trasą przez Kiczorę w stronę Palenicy. Początkowo leśny trakt jest szeroki, lecz wśród licznych ścieżek nie każda prowadzi do celu. Tak jest w naszym przypadku. Ścieżka stopniowo zanika, aż w końcu przychodzi nam przedzierać się przez gęsty las. Po około 2 godzinach docieramy do szerokiej ścieżki, która prowadzi do czarnego szlaku wychodzącego z centrum Kamesznicy. Czytaj dalej →

Nasza grupa na Małołączniaku

Budzik nie ma litości i dzwoni przed czwartą rano, chociaż jest niedziela. Na miejscu zbiórki o 4:30 stawia się siedem osób. Bez przeszkód docieramy na granicę między Kościeliskiem a Zakopanem u wylotu Doliny Małej Łąki – najmniejszej walnej doliny Tatr. Ruszamy żwawo, bo jest dość chłodno. Do Przysłopu Miętusiego wędrujemy sami, na dalszej części trasy przeplatamy się już z innymi turystami. Niebieski szlak z Przysłopu prowadzi nas trawersem zalesionego zbocza Skoruśniaka. Potem ścieżka zaczyna się wznosić, a pomiędzy drzewami odsłaniają się objęte ochroną ścisłą piękne i potężne, wapienne urwiska, otaczające kocioł lodowcowy Wielkiej Świstówki. Czytaj dalej →

Nasza grupka na Krzyżnem

Dobra, stabilna pogoda w Tatrach to gwarancja pięknych widoków, a gdy wszyscy uczestnicy wycieczki, pomimo zmęczenia wracają zadowoleni i bez kontuzji to już pełny sukces.

Sobotni świt 7 sierpnia zastaje nas w drodze do Murzasichla. Jest nas tylko czworo, zmotywowanych do wstania na tyle wcześnie, aby wyruszyć z Oświęcimia o 4:30. Bez komunikacyjnych przeszkód docieramy na parking w Brzezinach, aby ok. 7:00 ruszyć Doliną Suchej Wody Gąsienicowej. Od Psiej Trawki obieramy kierunek na Rówień Waksmundzką. Nagle robi się cicho i spokojnie, jakby to nie były Tatry w szczycie sezonu. Połowa naszej grupki przyspiesza, aby dodatkowo zobaczyć jeszcze panoramę z Gęsiej Szyi. Czytaj dalej →

Przy ognisku i kiełbaskach

Czy można sobie wyobrazić coś piękniejszego niż powitanie druhów po roku pandemii? Wszyscy – choć przecież różnimy się od siebie – ucieszyliśmy się z widoku bliskich, kolegów, przyjaciół i poszliśmy na Halę Kamińskiego w górę, potem grzbietem w stronę Zawoi Wełczy i dalej, na Jałowiec, Czerniawę Suchą i Beskidek.

Czuliśmy radość, ulgę, a po udanej wycieczce – także satysfakcję z przebytej drogi. Na szlaku spotkaliśmy pana, który opowiedział nam o klęsce urodzaju wilków, potem na dole, tuż przed skrętem na szlak wiodący na Jałowiec, Nikodem zauważył, że 200 m dalej jest wypatrywany z tęsknotą sklep i część grupy postanowiła zmodyfikować swoją trajektorię, by zawadzić o „zimne piweńko”. Czytaj dalej →

Cała grupa na Markowych Szczawinach

19 czerwca 2021 roku miał być dniem wyjątkowym dla każdego kibica piłki nożnej. W tym dniu otóż polska reprezentacja uczestnicząca w ME w meczu z Hiszpanią miała grać o swoje „być albo nie być” w tymże turnieju. Okazało się jednak, że ten dzień miał stać się wyjątkowym także i dla mnie, albowiem właśnie wtedy niezmordowana ekipa Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego z Oświęcimia w składzie: Beata, Bożenka, Kasia oraz Jacek, Radek, Bartek postanowiła wykorzystać ten dzień, aby już po raz kolejny, a w moim przypadku po raz pierwszy zdobyć Babią Górę. Z Oświęcimia wyruszyliśmy w siedmioosobowym składzie o 7:00, aby na przełęczy Krowiarki zameldować się ok. 8:45, gdzie czekał już Marcin, który jednak w planach miał przejście Górnym Płajem na Przełęcz Jałowiecką. Czytaj dalej →

Część grupy przy bacówce na Krawcowym Wierchu

W niezbyt ciepły jak na koniec maja dzień, kilka samochodów z Oświęcimia, Żywca i Krakowa dotarło na parking w Złatnej w Beskidzie Żywieckim. Rozpoczynając wędrówkę nie mieliśmy złudzeń, że peleryny i parasole pozostaną w plecaku. A jednak pogoda okazała się łaskawsza niż prognozy.

Wśród wiosennej zieleni podążyliśmy najpierw doliną wzdłuż urokliwie spływającego kaskadami potoku Straceniec, aby następnie zacząć wznosić się na niewybitny szczyt o takiej samej nazwie, znajdujący się w grzbiecie Krawcowego Wierchu. Już po półtorej godzinie od wymarszu stanęliśmy na skraju Hali Krawcula, aby nasycić wzrok beskidzkim krajobrazem oraz spojrzeć w stronę szczytów Małej Fatry. Czytaj dalej →

Cała grupa na szczycie Policy

Po długiej, covidowej zimie wiosna nareszcie śmielej wkroczyła w góry. Na pogórzu zakwitły pierwiosnki, zawilce i żywiec gruczołowaty, a wyżej krokusy i urdziki karpackie. W piękną, majową niedzielę góry zafundowały wiosnę także w naszych sercach.

Trzy małe grupki członków i sympatyków Koła PTT w Oświęcimiu ruszyły w rejon Pasma Babiogórskiego. Dwie spośród nich dojechały do Juszczyna Polany, aby nieznakowanymi ścieżkami albo przez chaszcze dotrzeć w okolice Przełęczy Malinowej i Judaszki. Ich drogi połączyły się na Głównym Szlaku Beskidzkim w rejonie Naroża (1063 m n.p.m.). Czytaj dalej →

Nasza grupa na Oszusie

W niedzielny poranek wyruszamy z Soblówki, położonej pośrodku Beskidu Żywieckiego. Przed nami trasa ciekawa i w dużej części mało znana. Rozpoczynamy od podejścia żółtym szlakiem na Halę Rycerzową. Szybko pojawiają się widoki w stronę pasma granicznego, będącego dalszym celem naszej wędrówki. Ze stoków Małej i Wielkiej Rycerzowej widzimy szczyty Beskidu Żywieckiego, m.in. Wielką Raczę, Bendoszkę Wielką, Rysiankę, a w oddali ośnieżone stoki Małej Fatry. Mijając pozostałości górnej stacji wyciągu narciarskiego docieramy na najwyższy punkt trasy (Wielka Rycerzowa 1226 m n.p.m.), gdzie zatrzymujemy się tylko na chwilę, po czym ruszamy w dół niebieskim szlakiem, prowadzącym granicą polsko-słowacką na przełęcz Przysłop. Odtąd na dalszej trasie nie spotykamy już żadnych ludzi. Czytaj dalej →

Na szczycie Wielkiego Kopieńca

Nie da się ukryć, że 5.00 nad ranem nie jest dla większości ludzi ulubioną porą do wstawania. Nie inaczej też było 10 kwietnia, kiedy to  pod auspicjami PTT Oświęcim wyruszaliśmy na kolejną wycieczkę. Ekipa podzielona była na dwie grupy: z Oświęcimia ruszała Gosia, Jacek oraz Wojciech, zaś z Krakowa dotrzeć mieli Radek oraz Bartek.

Tym razem wybór padł na najwyższe pasmo polskich gór, czyli Tatry, a trasa miała wieść poprzez Tatry Zachodnie, bo do nich zaliczały się pierwsze punkty wędrówki, czyli Nosal i Kopieniec Wielki, aby poprzez dolinę Suchej Wody czy też legendarną Dolinę Gąsienicową znaleźć się w krainie Tatr Wysokich. Czytaj dalej →

Na Polanie Turbacz

W ostatni dzień zimy postanowiliśmy zmierzyć się z najwyższym szczytem Gorców, tworzącym rozróg górski, swoiste centrum, z którego rozgałęziają się grzbiety górskie we wszystkich kierunkach.

Zaplanowaliśmy start z Koninek – części wsi Poręba Wielka, będącej miejscem urodzin pisarza Władysława Orkana (właściwie Franciszka Ksawerego Smaciarza), wsi, w której znalazł on swoje miejsce na ziemi, zamieszkując w wybudowanej przez siebie Orkanówce.

Początkowo wyruszyliśmy ścieżką dydaktyczną, ale wkrótce trasa naszej wędrówki w niezamierzony sposób zaczęła odbiegać od zaplanowanej. Czytaj dalej →

Most na Osławie – granica Karpat Zachodnich i Wschodnich

Jak co roku, tak i w tym ruszyliśmy z namiotem w Bieszczady. Tym razem w trochę mniej uczęszczaną ich część, ale za to w „żelaznej” ekipie, Jacek, Witek, Karol i ja.

Na początek kilka słów o tym co zajmowało moją głowę, kiedy za kierownicą samochodu zmierzałem w ukochane góry. Może to dziwne, ale myślałem o rzekach, które przekraczamy, o wododziałach, gdzie przebiegają i generalnie o ukształtowaniu terenu pięknej, południowej części naszego kraju. Karpaty zasilają swoimi rzekami Wisłę, a tym samym dużą część Polski. Wyruszyliśmy z Kotliny Oświęcimskiej, znad Soły i kolejno przekraczaliśmy: Skawę, Skawinkę, Rabę, Dunajec. Tyle na autostradzie. Następnie: Wisłokę, Jasiołkę (kilka razy), Wisłok (również kilka razy), docierając nad Osławicę w Komańczy. Następnie już wędrując z plecakiem przekroczyliśmy: Osławę, Solinkę, Wetlinkę, docierając do doliny Sanu. W drodze powrotnej jeszcze pokonaliśmy Ropę w okolicach Gorlic. Czytaj dalej →

Na Polanie Kowalówka

Gdzie spędzają walentynki zakochani w górach? Nietrudno odgadnąć. Kiedy wędrowaliśmy przez Beskid Mały w dniu zakochanych, góry odwzajemniały nasze uczucia po wielokroć.

Przy kilkustopniowym mrozie wyruszyliśmy z Międzybrodzia Żywieckiego, aby zauroczyć się miejscami nam bliskimi geograficznie, a niekoniecznie dobrze znanymi. Podążyliśmy najpierw żółtym szlakiem. Preludium do naszej wędrówki stał się widok stoku na  Żarze z szusującymi po nim narciarzami, obsypane śniegiem drzewa i błękit przebijający się przez chmury. Czytaj dalej →