Czy ten kamień da się zepchnąć ze Zmarzłej Przełęczy?

Orla Perć jest to najdłuższy, graniowy szlak turystyczny w Tatrach Wysokich. Poprowadzony między przełęczami Zawrat (2159m n.p.m.) i Krzyżne (2112 m n.p.m.), przez wielu uważany za najtrudniejszy i najniebezpieczniejszy w Tatrach. Dla niejednego wędrowca była to ostatnia podróż w życiu. Jego przejście to marzenie każdego „tatromaniaka”. Ukoronowanie wszystkich wcześniejszych górskich wyzwań, a jednocześnie początek przygody z via ferratami, gdyż po pokonaniu Orlej Perci będziemy pragnęli spróbować czegoś trudniejszego… bo apetyt rośnie w miarę jedzenia. Czytaj dalej →

Na zboczu Ostredoka

W wakacyjny, sierpniowy dzień lata zawitaliśmy prawie na końcu świata, aby wędrując po górskich szlakach sprawić prawdziwą radość naszym oczom, skupionym często przed ekranem komputera, zamkniętym ścianami mieszkań i miejsc pracy. Prawie cały dzień w otoczeniu rozległych, górzystych przestrzeni, poczucie swobody, spokój ścieżki wiodącej łagodnymi grzbietami, trawy kołysane orzeźwiającym wiatrem, od czasu do czasu skupiska wapiennych skałek i wreszcie odpoczynek po trudach podejścia (a czasami stromego zejścia). A wszystko to za sprawą wizyty na Słowacji na terenie Parku Narodowego Wielka Fatra, w jego części zwanej Halną Fatrą, gdzie przy pięknej pogodzie mogliśmy sprawdzić, że porównanie jej z Bieszczadami ma swoje uzasadnienie. Czytaj dalej →

Rohacz Ostry, Płaczliwy, Smutna Przełęcz, Trzy Kopy, Hruba Kopa

Z powodu zamknięcia szlaku na odcinku Hrebienok – Zamkovskiego Chata (zerwany most nad potokiem) zmuszeni byliśmy odwołać wycieczkę na Czerwoną Ławkę. Chcąc jednak wykorzystać okno pogodowe zapowiadane na sobotę,  postanowiliśmy pojechać na Orlą Perć Tatr Zachodnich – Rohacze. Noc z piątku na sobotę była bardzo krótka, gdyż wyjazd z Oświęcimia  nastąpił o godzinie 4-tej. Z parkingu Rohače-Spalena wyruszamy o 6:50. Nasza grupa liczy cztery osoby: Witek, Daniel oraz po raz pierwszy z nami Marysia i Janek. Czytaj dalej →

Przy schronisku nad Zielonym Stawem Kieżmarskim

Zaczęło się cicho i spokojnie może dlatego, że na przełęczy Średnica koło Ždziaru byliśmy już o 7:30. Wkrótce zrobiło się głośniej za sprawą Bielskiego Potoku. Potem, już na czerwonym szlaku, zaczął nam towarzyszyć mający swoje źródło 800 m wyżej Reglany Potok i… coraz więcej turystów. Po nocnym deszczu, intensywne nabieranie wysokości skutkowało czasami zwiększonym ryzykiem poślizgnięcia, więc i ręce stawały się brudnymi łapami. Czytaj dalej →

Nasza grupa na początku wędrówki

W sobotni poranek wyruszamy na Słowację. Pogoda jest niepewna, ale to nas nie zniechęca do realizacji górskich planów. Już w drodze do Štrbské-go Plesa widoczne są niskie chmury unoszące się nad Tatrami. W dwunastoosobowym składzie o ósmej rano docieramy na parking. Zaczynamy wędrówkę czerwonym szlakiem, który okazał się być bardziej ciekawy, niż się spodziewaliśmy. Podziwiając widoki na masyw Osterwy (Ostrva) i Skrajną Basztę, docieramy do schroniska nad Popradzkim Stawem. Czytaj dalej →

Na początku drogi w Prudniku

Decyzja o przejściu Głównego Szlaku Sudeckiego (GSS) zapadła już w czasie pokonywania GSB w 2017 roku, pozostawało ustalić tylko termin i kierunek marszu. Postanowiliśmy, że wyruszymy 18 maja 2018 z Prudnika do Świeradowa Zdroju. 447 km, 14560 m podejść, 14358 m zejść (według mapa-turystyczna.pl) podzielone na 12 etapów, noclegi w kwaterach prywatnych i schroniskach (zarezerwowane wcześniej). Znalazło się tylko 3 śmiałków: Tadeusz, Witek i Artur, sprawdzona ekipa z GSB . Dlaczego ten kierunek, skoro zdecydowana większość za metę obiera Prudnik? Chcieliśmy zostawić sobie to, co najciekawsze na później, żeby mieć przed sobą piękno, które przyciąga i pomaga iść, gdy już brakuje sił, a stopy bolą. Był to strzał w dziesiątkę!!! Czytaj dalej →

Przy schronisku Koliba

Wiosna to, czy raczej już lato rozgościło się wcześniej niż zwykle w Bieszczadach. Słońce mocno grzeje, nasyca barwami górzysty pejzaż. Soczyścieje zieleń połonin z dominującymi o tej porze roku borówczyskami. Tylko buki, przeważające nawet w reglu górnym, dają trochę wytchnienia od słońca. Kwitną jarzębiny na Bukowym Berdzie, rozłożyste łopiany, żółty „bieszczadzki mlecz” – prosienicznik jednogłówkowy, goździk skupiony, fiołek dacki. Okazałe ciemiężyce białe obsypane są kwiatami. Czytaj dalej →