XX Wielkopiątkowa Droga Krzyżowa na Mogielicę zorganizowana przez Polskie Towarzystwo Tatrzańskie (ze szczególnym wyróżnieniem Oddziału w Mielcu) oraz parafię pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Jurkowie zgromadziła 350 osób.
Był Beskid Wyspowy, była Babia Góra i Tatry, ale przede wszystkim był trud, modlitewne skupienie i rozważania dotyczące życia chrześcijanina. Na szczyt Mogielicy, na barkach ochotników z różnych Oddziałów i Kół PTT (w tym również z Oświęcimia) został wniesiony modrzewiowy krzyż o wysokości 3,7 metra, ważący 120 kg. Czytaj dalej →

Na szczycie Čiernej hory

W niedzielny poranek w pięcioosobowym składzie wyruszamy na Słowację. Piękna pogoda i widoki Tatr towarzyszą nam już od samego początku, jeszcze zanim docieramy na miejsce. Mijamy małe, słowackie wioski zamieszkałe w dużej części przez społeczność cygańską, aby dotrzeć na koniec drogi w miejscowości Ihl’any w przysiółku Majerka. To właśnie tu rozpoczyna się nasza wędrówka przez mało znane i niezwykłe Góry Lewockie. Czytaj dalej →

Tuż pod szczytem Radhoszcza

Lubię czas spędzony w górach z ludźmi, z którymi jest mi po drodze. W marcową niedzielę nastał właśnie taki czas, który spędziliśmy wśród wzniesień Beskidu Śląsko – Morawskiego. W czasie wcześniejszych wycieczek poznaliśmy już najwyższy szczyt pasma – Łysą Górę (1323 m n.p.m.) oraz Kozubową (981 m n.p.m.), teraz przyszedł czas na Radhošť. Czytaj dalej →

Nasza grupa na tle Cietnia

Dzień zapowiadał się słonecznie, ale bardzo wietrznie gdy zameldowaliśmy się w Wiśniowej Węglarzówce, zamierzając w trakcie siedmiogodzinnej wędrówki zaobserwować naturalne przenikanie się Beskidu Makowskiego i Wyspowego. Podążając najpierw za zielonymi znakami, trochę przypadkiem dotarliśmy na wzgórze Dziadkówka, gdzie znajduje się cmentarz z okresu I wojny światowej, na którym złożono prochy żołnierzy austro – węgierskich i rosyjskich. Czytaj dalej →

Na Orlej Perci

Niektórzy mówią, że to czwarta rano, inni (w tym i ja), że to czwarta w nocy. Niezależnie od sformułowań, o tej właśnie godzinie, w trzyosobowym składzie: Witek, Radek i Jacek, wyjechaliśmy z Oświęcimia, aby kontynuować pomysł przejścia zimą całej Orlej Perci. Po pokonaniu w ubiegłych latach odcinków od Koziej Przełęczy do Koziego Wierchu i od Zawratu do Koziej Przełęczy, w tym roku wybraliśmy stosunkowo krótki i chyba najłatwiejszy (co nie znaczy łatwy) fragment – od Koziego Wierchu do Przełączki nad Dolinką Buczynową. W odróżnieniu od już przebytych jak i kolejnych, planowanych odcinków, ten wymaga zejścia na przeciwną stronę grani, czyli w konsekwencji przejścia z Doliny Pięciu Stawów Polskich do Doliny Gąsienicowej. Ale po kolei. Czytaj dalej →

Cała grupa na starcie w Ponikwi

Błoto i śnieg. Górskie stacje Drogi Krzyżowej i mnóstwo kapliczek zawieszonych na drzewach albo przycupniętych przy górskiej ścieżce, świadczące o tym, jak bardzo życie religijne okolicznych mieszkańców zrosło się z górami. Bardzo strome i śliskie podejścia i zjazdy na butach po rozmiękłym śniegu. Rozległy tor przeszkód utworzony przez wiatrołomy i wędrówka wśród sękatych, koślawych buków. Spojrzenia z góry na podbeskidzkie wioski i miasteczka w dolinach oraz na najbliższe otoczenie w kierunku Leskowca i Łamanej Skały. Obrazy jakby malowane pędzlem, przedstawiające bardziej odległe wzniesienia Beskidu Makowskiego. Nie zabrakło także wspomnień o Emilu Zegadłowiczu, którego literacką twórczość ukształtowali między innymi ludzie i przyroda Beskidu Małego. Czytaj dalej →